پلی استر یک فیبر مصنوعی است که به طور گسترده در پارچه های لباس زیر با کشش خوب ، مقاومت در برابر سایش و مقاومت در برابر چین و چروک استفاده می شود. با این حال ، قابلیت تنفس و عملکرد فتیله رطوبت آن نسبتاً ضعیف است که این امر تا حدودی بر راحتی پوشیدن تأثیر می گذارد. به منظور بهبود عملکرد تنفس و رطوبت عملکردی پارچه های لباس زیر فیبر پلی استر ، ما می توانیم از جنبه های زیر شروع کنیم:
1. اصلاح فیبر و ریسندگی مختلط
توسعه الیاف پلی استر عملکردی: الیاف پلی استر را با عملکردهای رطوبت رطوبت از طریق اصلاح شیمیایی یا فناوری کوپلیمر سازی توسعه دهید. به عنوان مثال ، اضافه کردن گروه های آبگریز (مانند بخش های پلی اتر) می تواند باعث بهبود میزان حساسیت الیاف الیاف شود.
ریسندگی مخلوط: الیاف پلی استر را با سایر الیاف طبیعی (مانند پنبه ، فیبر بامبو ، معین) یا الیاف عملکردی (مانند Coolmax ، پلی استر رطوبت) برای چرخش مخلوط کنید. الیاف طبیعی دارای رطوبت و تنفس خوبی هستند ، در حالی که الیاف عملکردی می توانند عملکرد فتیله رطوبت را بیشتر بهبود بخشند.
فیبر دو جزء: از فناوری فیبر دو جزء استفاده می شود ، مانند ترکیب فیبر پلی استر با نایلون یا اسپندکس برای تشکیل فیبر کامپوزیت. این فیبر می تواند پس از جذب رطوبت ، بهبود جذب رطوبت و عملکرد تعریق ، رطوبت را از طریق عمل مویرگی به سرعت انجام دهد.
2. طراحی ساختار پارچه
ساختار مش: برای افزایش گردش هوا و کاهش احساس لکه دار ، مش یا سوراخ های قابل تنفس در پارچه را طراحی کنید. این ساختار به ویژه برای سینه بند ورزشی یا سینه بند تابستانی مناسب است.
ساختار چند لایه: با استفاده از یک طراحی ساختار دو لایه یا چند لایه ، لایه داخلی از الیاف آبگریز (مانند الیاف پنبه یا الیاف بامبو) برای جذب رطوبت استفاده می کند ، و لایه بیرونی از الیاف آبگریز (مانند الیاف پلی استر) استفاده می کند تا به سرعت رطوبت و پراکنده را انجام دهد.
فناوری ریز و درشت: از فناوری ریز و درشت برای ایجاد منافذ ریز در سطح یا داخل پارچه استفاده کنید. این منافذ می توانند به سرعت رطوبت و هوا را انجام دهند ، تنفس و جذب رطوبت و عملکرد تعریق را بهبود بخشند.
3. فرآیند پس از درمان
تصفیه آبگریز: از طریق درمان پلاسما ، پوشش آبگریز یا اصلاح شیمیایی ، سطح فیبر پلی استریم آبگریز انجام می شود و در نتیجه باعث افزایش جذب رطوبت و عملکرد تعریق می شود.
فناوری غشای قابل تنفس: اضافه کردن یک غشای قابل تنفس به سطح یا داخل پارچه می تواند از نفوذ رطوبت جلوگیری کند در حالی که اجازه می دهد بخار آب از آن عبور کند ، از این طریق به قابلیت تنفس خوب و اثرات خشک کردن سریع می رسد.
درمان ضد باکتریایی: افزودن عوامل ضد باکتریایی یا انجام درمان ضد باکتریایی می تواند رشد باکتریها را کاهش دهد ، در نتیجه باعث کاهش بو و بهبود راحتی و بهداشت می شود.
4. فناوری بافندگی پارچه
بافندگی سه بعدی: استفاده از فناوری بافندگی سه بعدی برای افزایش تنفس و خاصیت ارتجاعی پارچه. این روش بافندگی می تواند کانال های هوا را تشکیل داده و گردش هوا را بهبود بخشد.
بافندگی بدون درز: فناوری بافندگی بدون درز می تواند اصطکاک و فشار را کاهش دهد و در عین حال قابلیت تنفس و جذب رطوبت و عملکرد تعریق را از طریق چگالی و ساختار بافندگی معقول بهبود بخشد .