هنگام انتخاب پارچه های مایو نایلون و پلی استر هر کدام مزایا و معایب خود را دارند، اما پلی استر به طور کلی برای مایو بهتر است. در اینجا چند مقایسه وجود دارد:
ماندگاری:
پلی استر: پلی استر مقاومت بهتری در برابر کلر دارد، بنابراین می تواند رنگ خود را مدت بیشتری در آب استخر حفظ کند و در برابر مواد شیمیایی موجود در آب مقاومت بیشتری دارد.
نایلون: اگرچه نایلون بادوام است، اما دوام کمتری نسبت به پلی استر در آب کلر دارد و بیشتر در معرض محو شدن و آسیب است.
تنفس و راحتی:
نایلون: نایلون قابلیت تنفس بهتری دارد و راحت تر است و برای استفاده طولانی مدت مناسب است.
پلی استر: پلی استر نسبتاً کمتر از نایلون تنفس می کند، اما پس از خیس شدن سریعتر خشک می شود و برای فعالیت های آبی مناسب تر است.
قابلیت کشش و کشسانی:
نایلون: پارچه های نایلونی به طور کلی کشش بیشتری دارند، به راحتی مناسب هستند و به راحتی تغییر شکل نمی دهند.
پلی استر: پلی استر کمی کمتر الاستیک است، اما همچنان می تواند کشش خاصی را حفظ کند، و برای ساخت مایو مناسب مناسب است.
مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش:
پلی استر: پلی استر در برابر اشعه ماوراء بنفش مقاوم تر است و برای فعالیت های خارج از منزل مناسب است، به ویژه هنگامی که در هنگام شنا در معرض نور خورشید قرار می گیرید.
نایلون: نایلون مقاومت ضعیفی در برابر اشعه ماوراء بنفش دارد و در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید به راحتی آسیب می بیند.
پلی استر به دلیل مقاومت و دوام خوب در برابر کلر، پارچه مناسب تری برای مایو به خصوص در محیط های آبی استخر است. نایلون برای مواقعی با نیازهای بالاتر برای راحتی و تنفس مناسب است، اما باید توجه داشت که مقاومت آن در برابر کلر ضعیف است. بسیاری از مایوهای مدرن این دو ماده را با هم ترکیب می کنند تا مزایای هر دو را متعادل کنند.