پارچه لیکرا چیست؟
را پارچه لیکرا به دلیل کشش و انعطاف پذیری آن شناخته شده است. حتی پس از اینکه تا هشت برابر اندازه خود کشیده شد، می تواند به شکل اولیه خود بازگردد. پارچه همچنین بسیار بادوام و مقاوم در برابر سایش است. این می تواند سایش و پارگی سنگین را تحمل کند و اغلب برای لباس های ورزشی و لباس استفاده می شود. پارچه بسیار راحت است و سریع خشک می شود. همچنین برای لباس های شنا و رقص گزینه خوبی است. این پارچه همچنین ضد باکتری و ضد بو است که آن را برای استفاده در لباس زیر ورزشکاران مناسب می کند.
این پارچه از زنجیره های بلند مونومر تشکیل شده است که با نوعی اسید منحصر به فرد به هم متصل شده اند. این یک پلی اورتان است و مانند سایر مواد مصنوعی در برابر حرارت بسیار مقاوم است. این توسط تیمی از دانشمندان که برای شرکت آلمانی IG Farben در دهه 1930 کار می کردند اختراع شد. برخی از آنها پس از جنگ برای DuPont کار کردند و کار آنها به انقلابی در منسوجات و پوشاک کمک کرد.
لیکرا معمولاً با پارچه های دیگر ترکیب می شود و همین امر به آن خاصیت ارتجاعی می بخشد. مقدار لیکرا اضافه شده به نوع لباس تولید شده بستگی دارد. برای لباس های مد، کمتر از 2% لاکرا به پارچه اضافه می شود. با این حال، لباس‌های با کارایی بالا، مانند لباس‌های تمرینی یا وسایل شنا، ممکن است به 30 درصد لاکرا نیاز داشته باشند.
مقدار کمی لیکرا همچنین می تواند خاصیت ارتجاعی پارچه های دیگر مانند پلی استر، پنبه یا پشم را در صورت بافته شدن با هم افزایش دهد. Lycra به این پارچه ها اضافه می شود تا به آنها کمک کند شکل خود را حفظ کنند و امنیت، راحتی و آزادی حرکت را برای پوشنده ایجاد کنند.
توجه به این نکته ضروری است که مواد الاستین مورد استفاده در تولید Lycra به طور کامل در محیط های آزمایشگاهی سنتز می شوند. فرآیند سنتز شامل مواد شیمیایی سرطان زا است، اما این بدان معنا نیست که پارچه برای پوشیدن ناامن است. همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که صنعت الاستین مدت زیادی است که وجود نداشته است، بنابراین ما مطمئن نیستیم که چه تاثیری در آینده خواهد داشت.
در حالی که پارچه لیکرا دارای مزایای بسیاری است، معایبی نیز دارد. این بسیار دوستدار محیط زیست نیست، زیرا به انرژی زیادی و استفاده از طیف وسیعی از مواد شیمیایی سمی نیاز دارد. علاوه بر این، از منابع تجدید ناپذیر مانند سوخت های فسیلی به دست می آید. با وجود این، لیکرا و الیاف مشابه هنوز هم بسیار محبوب هستند.
چهار روش مختلف برای تولید لیکرا وجود دارد، اما رایج ترین روش ریسندگی خشک محلول است که 95 درصد از تولید جهانی را تشکیل می دهد. در این روش ماکروگلیکول با یک مونومر دی ایزوسیانات مخلوط می شود تا یک پیش پلیمر ایجاد شود. سپس با اسید دی آمین واکنش داده می شود که واکنش شیمیایی دیگری به نام واکنش گسترش زنجیره ای ایجاد می کند. سپس الاستین حاصل با یک حلال رقیق می شود تا نازک تر شود. سپس رشته های به دست آمده به هم پیچیده شده و با استئارات منیزیم پخته می شوند. نخ تمام شده سپس به یک قرقره بزرگ منتقل می شود و برای بافتن به منسوجات مصرفی ارسال می شود.
英语